Przepraszam tych, którzy wyrządzili ci ból, i przepraszam siebie za to, że pozwoliłam im to zrobić

Przebaczam ci. Nie dlatego, że zasługujesz na przebaczenie, ale dlatego, że moja dusza zasługuje na pokój.

Gdy jesteśmy niesprawiedliwie krzywdzeni, zraniani lub poniżani, naturalną reakcją jest ból. Człowiek odczuwa całą gamę emocji: frustrację, gniew, a czasem nawet nienawiść lub pragnienie zemsty.

Podobne emocje wcale nie świadczą o tym, że jesteś złą i mściwą osobą. To tylko dowód, że wszyscy jesteśmy po prostu ludźmi, a nic, co ludzkie, nie jest nam obce.

Jednak obraza przynosi nam tylko wewnętrzną udrękę i powoduje jeszcze większy ból. Można to przerwać tylko jednym sposobem – przebaczyć. To znaczy podjąć świadomą decyzję o dobrze traktowaniu tego, kto wyrządził zło.

To dość trudna decyzja, a sam proces nie odbywa się w jeden dzień. Aby przebaczyć, trzeba przebaczyć nie tylko krzywdziciela (jasne, za co), ale także sobie za to, że pozwoliło się mu tak postąpić, że się nie zatrzymało, ani się nie obroniło.

Przebaczenie innym i sobie oznacza, że twoja umysłowość jest wystarczająco silna i elastyczna, ponieważ jest gotowa przyjąć ból i uczyć się od niego. To oznacza, że gdy ktoś niszczy marzenia i roztrzaskuje duszę na drobne kawałki, ty się nie załamujesz, tylko podejmujesz decyzję, aby się uzdrowić i iść dalej.

Jesteś gotów spojrzeć w oczy swojemu strachowi i bólowi. Jesteś gotów zaakceptować je tak jak morską falę, która podrywa cię z nóg. I wszystko to po to, aby żyć w pokoju ze sobą.

Kiedy osoba, której najbardziej ufało się na świecie i którą kochało się całym sercem, wyrządza ból i zostawia rany krwawiące w duszy, trzeba wyciągnąć lekcję z tej sytuacji. Nie płakać i nie tkwić w cierpieniach, udając ofiarę, ale przemienić tę agonię relacji w cenną życiową lekcję.

Wszyscy boimy się zdrady, ale jeśli już się wydarzy – odnajdź w sobie siłę, aby unieść głowę wysoko i prostować ramiona. Twoim zadaniem jest iść naprzód, żyć dalej.

Poruszanie się naprzód po zdradzie to z pewnością niełatwe zadanie. Wszyscy to znamy. Wszyscy przeżywaliśmy coś podobnego więcej niż raz w życiu. Wszyscy odczuliśmy ból i rozczarowanie, gdy zdradzali nas najbliżsi i ci, którzy wydawali się nam duchowymi krewnymi.

Nie jest tajemnicą, że wspomnienia o takich rzeczach nigdy nie znikają całkowicie. Okresowo obrazy z przeszłości stają przed oczami tak, jakby to się wydarzyło wczoraj.

Chodzi o to, że rany po zdradzie same przez się nigdy nie znikają. Dlatego musisz nauczyć się przebaczać, nawet jeśli ból jest nie do zniesienia i dosłownie rozrywa twoje serce.

Nikt nie zaprzeczy: to niełatwe, a twoje Ja będzie się opierać wszystkimi siłami. Ale to jest jedyny sposób, aby pozbyć się bólu i żyć dalej. To jedyny sposób na własne szczęście.

Przebaczenie jest potrzebne przede wszystkim dla twojego osobistego wzrostu, aby rozwijać emocjonalną inteligencję, aby stać się bardziej elastycznym umysłem. To uczyni cię tylko mądrzejszym, uwierz mi.

Oczywiście, możesz zaprotestować, że najłatwiej mówić o przebaczeniu, ale zrobić to jest czasami po prostu niemożliwe. To nieprawda. I kiedy już przebaczysz temu, kto ci wyrządził ból, i sobie za to, że pozwoliłeś mu to zrobić, poczujesz niezwykłą wolność, której tak bardzo pragniesz i nie możesz znaleźć. Staniesz się lekki i oświecony w sercu, jak nigdy dotąd.

Więc decyzja została podjęta: zamierzasz przebaczyć. Po tym należy odnaleźć w sobie odwagę i poczynić pierwszy krok w tym kierunku. Kiedy już to zrobisz, twój umysł będzie gotów zaakceptować konsekwencje.

To nie jest łatwe: będziesz naprzemiennie opanowywany przez gniew, zakłopotanie, frustrację i ból w sercu. Możliwe, że będziesz płakać. Ale musisz przejść przez to wszystko dla właszego dobra psychicznego.

Do przebaczenia potrzebna jest odwaga i siła. Jeśli jesteś wystarczająco silny, aby współczuć swojemu krzywdzicielowi, oznacza to, że jesteś wystarczająco silny, aby osiągnąć dowolny cel, który przed sobą postawisz.

Siła przebaczenia doda ci determinacji do pokonania wszelkich przeszkód na drodze życiowej. Uleczy cię, wzmocni i otworzy oczy na świat wokół ciebie. Ponadto, przebaczenie nauczy cię jeszcze bardziej cenić prawdziwą miłość i zaufanie.

Przepraszam innych, ale najważniejsze, przepraszam siebie za to, że pozwoliłem im wykorzystać twoją wrażliwość i wyrządzić krzywdę.

Jak się przekonasz, czy przebaczyłeś komuś naprawdę, czy gdzieś głęboko w sercu nadal tkwi uraza? O tym napisał bardzo dobrze meksykański pisarz Miguel Ruiz: “Przebaczasz, kiedy widzisz tę osobę i nie czujesz żadnych emocji. Słyszysz jej imię i nie reagujesz. Dotykasz tego, co było twoją raną, i nie boli cię, wtedy zrozumiesz, że naprawdę przebaczyłeś…”