Dlaczego niektóre kobiety z dziećmi z poprzedniego związku łatwo znajdują męża, a inne nie?

Najczęstsze pytanie, jakie zadają sobie kobiety po rozwodzie, brzmi: „Czy można wyjść za mąż mając dziecko?”

Często porównują się z przyjaciółkami i znajomymi, które znalazły się w podobnej sytuacji. Szukają odpowiedzi na forach, chodzą do psychologów. A odpowiedź jest prostsza, niż się wydaje: jeśli kobieta stosunkowo łatwo wyszła za mąż po raz pierwszy, prawdopodobnie znajdzie męża także po rozwodzie. I odwrotnie. Można wyjść za mąż z jednym dzieckiem, z dwójką, a nawet z trójką. Ale sprawa nie jest tak prosta, jak mogłoby się wydawać.

Kobiety – żony i matki

Wszystkie kobiety można podzielić na dwa typy: żony i matki. Od tego, kim są przede wszystkim, zależy, co stawiają na pierwszym miejscu: mężczyznę czy dziecko. Kobiety z „energią żony” łatwiej nawiązują relacje, tworzą nowe rodziny i – co ciekawe – często okazują się również dobrymi matkami. Natomiast kobiety z „energią matki” mają trudności w budowaniu relacji, a także – paradoksalnie – bywają przeciętnymi matkami.

Dlaczego odpowiedzialność za rodzinę spoczywa na kobiecie?

Często można usłyszeć krytyczne uwagi pod adresem rozwiedzionych kobiet lub tych, które ponownie wyszły za mąż, w stylu: „Pierwsze małżeństwo zniszczyła, drugie też się rozpadnie”. Takie komentarze mogą oburzać, zwłaszcza że rozwód często wynikał z niewierności męża, jego odejścia do innej kobiety lub nieakceptowalnego zachowania. Jednak z czasem można dostrzec głębsze mechanizmy wpływające na trwałość małżeństwa.

1. Mąż na pierwszym miejscu

Psychologicznie poprawne jest stawianie męża przed dzieckiem. Choć społeczeństwo, mamy czy babcie mogą wpajać kobietom, że „dziecko to sens życia, a mężczyzna dziś jest, jutro go nie ma”, takie podejście często prowadzi do rozpadu małżeństwa. Mężczyzna był w życiu kobiety pierwszy – to z nim podjęła decyzję o założeniu rodziny.

2. Błędy przy wyborze partnera

Kobieta często popełnia trzy podstawowe błędy:

• Wybiera partnera, który nie nadaje się na męża.
• Próbuje zatrzymać go przy sobie za pomocą dziecka.
• Buduje rodzinę, w której dziecko jest w centrum uwagi, zapominając, że dla tego mężczyzny dziecko nie było priorytetem.

3. Zmiana priorytetów po narodzinach dziecka

Nawet jeśli mąż był odpowiednim wyborem, wiele kobiet po narodzinach dziecka całkowicie skupia się na maluchu. Mężczyzna, który wcześniej był najważniejszy, nagle czuje się odsunięty. Jednocześnie musi więcej pracować, by zapewnić rodzinie byt, co prowadzi do zmęczenia i frustracji. Miłość ojca do dziecka rozwija się z czasem, ale brak uwagi żony powoduje narastające napięcia.

To właśnie w takich sytuacjach mężczyzna zaczyna myśleć: „Gdybym był sam, moje życie byłoby prostsze i lepsze”. Często w tym czasie pojawia się w jego życiu kobieta, która stawia go na pierwszym miejscu. Jeśli nie, pojawiają się inne problemy – konflikty, ochłodzenie relacji, nałogi czy utrata pracy.

Jak kobiety mogą uniknąć tych błędów?

Równowaga w relacjach między mężem a dzieckiem jest kluczowa. Kobieta z energią „żony” potrafi być zarówno dobrą partnerką, jak i dobrą matką.

Co z kolejnym małżeństwem?

Kiedy kobieta po rozwodzie decyduje się na nowy związek, mechanizmy są podobne. Jeśli traktuje mężczyznę jako ojca dla swojego dziecka, efekty często bywają przeciętne. Jeśli jednak widzi w nim przede wszystkim partnera, szanse na szczęśliwe życie rosną.

Mężczyzn nie przeraża fakt, że kobieta ma dzieci. Przeraża ich perspektywa bycia „dojną krową”, konieczność dzielenia swojej partnerki z dzieckiem i rola drugoplanowa w związku. Kiedy mężczyzna widzi w kobiecie kobietę, a nie tylko matkę, dzieci przestają być problemem.

Dlaczego kobiety z „energią matki” bywają przeciętnymi matkami?

Dzieci doskonale odczytują relacje w rodzinie. Mogą widzieć albo ciepłe i pełne miłości relacje między rodzicami, albo odciętego emocjonalnie ojca i matkę, która poświęca im całą uwagę, nie dając przestrzeni do rozwoju.

Dlatego też nie warto trwać w związku tylko ze względu na dziecko. Dzieci bardziej niż pełnej rodziny potrzebują ciepłych relacji między rodzicami, które stanowią dla nich wzór zdrowego związku.