Przepraszajcie tych, którzy wam zaszkodzili, i przepraszajcie samych siebie za to, że pozwoliliście im to zrobić…
Kiedy jesteśmy niesprawiedliwie skrzywdzeni, zranieni lub upokorzeni, naturalną reakcją jest ból. Człowiek przepełnia się całą gamą uczuć: złość, gniew, a czasem nawet nienawiść lub pragnienie zemsty. Takie emocje wcale nie oznaczają, że jesteś złą i mściwą osobą. To tylko dowód, że wszyscy jesteśmy tylko ludźmi, i nic ludzkiego nie jest nam obce.
Jednak obraza przynosi nam tylko wewnętrzne cierpienie i pogłębia ból. I można to zatrzymać tylko jednym sposobem – przebaczyć. To oznacza podjęcie świadomej decyzji o dobrej postawie wobec osoby, która wyrządziła zło.
To dość trudna decyzja, a sam proces nie dzieje się w jeden dzień. Ponadto, musisz przebaczyć nie tylko temu, kto cię skrzywdził (co jest zrozumiałe), ale także sobie za to, że pozwoliłeś to zrobić, że nie zareagowałeś lub nie obroniłeś się.
Przebaczenie innym i sobie świadczy o tym, że twoja psychika jest wystarczająco silna i elastyczna, gotowa przyjąć ból i uczyć się z niego. To oznacza, że kiedy ktoś niszczy twoje marzenia i rozrywa duszę na kawałki, ty nie załamujesz się, ale podejmujesz decyzję o uzdrowieniu i idziesz dalej.
Jesteś gotów spojrzeć w oczy swoim strachom i bólowi. Jesteś gotów je zaakceptować, jak morską falę, która rzuca cię na kolana. I to wszystko – po to, aby żyć w zgodzie ze sobą.
Kiedy osoba, której ufaliście najbardziej na świecie i kochaliście całym sercem, wyrządza ból i zostawia rany, które krwawią w duszy, musicie wyciągnąć naukę z tej sytuacji. Nie płakać i nie dawać się pochłonąć cierpieniem, udając ofiarę, ale zamienić tę agonię związku w cenny życiowy wykład. Wszyscy boją się zdrady, ale jeśli już się stało, znajdźcie w sobie siłę, by podnieść głowę i iść naprzód. Waszym zadaniem jest kontynuować życie.
Idźcie naprzód po zdradzie – to niezwykle trudne zadanie. Wszyscy znamy to. Wszyscy przeszliśmy przez to wiele razy w życiu. Wszyscy doświadczyliśmy bólu i rozczarowania, kiedy nasze najbliższe i duchowe osoby nas zdradzały. Nie jest tajemnicą, że wspomnienia o tym nigdy całkowicie nie znikają. Czasami obrazy z przeszłości pojawiają się przed nami tak, jakby to wydarzyło się wczoraj.
Chodzi o to, że rany po zdradzie same w sobie nigdy nie znikają. Dlatego musicie nauczyć się przebaczać, nawet jeśli ból jest nie do zniesienia i dosłownie rozdziera wasze serce.
Nikt nie kwestionuje, że to nie jest łatwe, a wasza psychika będzie się temu opierać ze wszystkich sił. Ale to jedyny sposób, aby pozbyć się bólu i żyć dalej. To jedyna droga do waszego własnego szczęścia. Przebaczenie jest konieczne przede wszystkim dla waszego własnego rozwoju osobistego, aby rozwijać emocjonalną inteligencję, stawać się bardziej elastycznymi umysłowo. To uczyni was mądrzejszymi, uwierzcie mi.
Oczywiście, możecie zaprzeczać, że łatwo mówić o przebaczeniu, ale trudno zrobić. To nieprawda. I kiedy już przebaczysz temu, kto cię skrzywdził, i sobie za to, że pozwoliłeś mu to zrobić, poczujesz niesamowitą wolność, której tak bardzo pragniesz i która nieustannie ci umyka. Będziecie lekkimi i szczęśliwymi jak nigdy dotąd.
Więc decyzja została podjęta: macie zamiar przebaczyć. Następnie musisz znaleźć w sobie odwagę, by podjąć pierwszy krok w tym kierunku. Kiedy to zrobisz, twój umysł będzie gotów na przyjęcie konsekwencji. To nie jest łatwe: będziesz naprzemiennie zalewany falą gniewu, dezorientacji, frustracji i bólu w sercu. Możesz nawet płakać. Ale musisz przejść przez to dla własnego dobra psychicznego.
Przebaczenie wymaga odwagi i siły. Jeśli jesteś wystarczająco silny, aby współczuć swojemu skrzywdzicielowi, to jesteś wystarczająco silny, aby osiągnąć każdy cel, który sobie postawisz. Siła przebaczenia dodaje determinacji, by pokonywać wszelkie przeszkody na drodze życiowej. Uleczy cię, wzmocni i otworzy oczy na świat wokół ciebie. Poza tym nauka przebaczenia nauczy was doceniać prawdziwą miłość i zaufanie jeszcze bardziej.
Przepraszajcie innych, ale przede wszystkim, przepraszajcie samych siebie za to, że pozwoliliście im wykorzystać waszą wrażliwość i wyrządzić szkodę.
Czy naprawdę przebaczyłeś komuś całkowicie, czy może gdzieś w głębi serca wciąż tkwi uraza? O tym napisał doskonale meksykański pisarz Miguel Ruiz: “Dowiesz się, że naprawdę przebaczyłeś komuś, kiedy zobaczysz go i nie poczujesz żadnych emocji. Usłyszysz jego imię i nie zareagujesz. Kiedy dotkniesz miejsca, w którym miałeś ranę, i nie zaboli, zrozumiesz, że naprawdę przebaczyłeś…”
